Juliaan was een eind in de dertig toen hij in 1985 zijn eigen bedrijf oprichtte. Juri, jawel. Met eerst één werknemer.Niet veel later werden dat er twee. Drie. Vier. Kort daarvoor was hij gestopt als CEO avant-la-lettre bij de firma Vehent. Juliaan was er tien jaar eerder vol enthousiasme in de bouwvijver gedoken. Hij zwom en werkte hard. Onvermoeibaar. Een doordrammer was hij. Juliaan verdiende bij Vehent zijn strepen en hij leerde er lessen. Tot hij pen en papier nam om ideeën en wensen op een rijtje te zetten. Schrijvend kwam hij hindernissen en heikele punten tegen, maar ook ongekende mogelijkheden en nieuwe dromen. Juliaan was streng voor zichzelf. Hij herschreef zijn plan tot alles op één blad paste, van idee over aanpak tot conclusie. De dag erna kroop hij opnieuw in de pen. En opnieuw, tot hij dacht dat het goed was. Daarna liet hij zijn A4 een week wachten op een allerlaatste evaluatie. Stond het plan dan nog steeds als een huis, dan zou hij Juri oprichten. De rest is geschiedenis…